بزرگداشت استاد آیت الله علامه مصباح یزدی

بزرگداشت «استاد آیت‌الله علامه مصباح یزدی» با حضور دکترمنتظری نماینده مردم گرگان و آق‌قلا در مجلس شورای اسلامی، دکتر زنگانه استاندار گلستان، اساتید حوزه و دانشگاه، مسئولین استانی و شهرستانی در روز ۱۴ دی در تالار فخرالدین اسعد گرگانی برگزار شد.

نماینده مردم گرگان و آق‌قلا در مجلس شورای اسلامی در این مراسم با بيان اينكه هر از گاهی در آسمان علم و حکمت و ادب این مرز و بوم ستارگانی پر فروغ طلوع می‌کنند که‌ در زمان حیات شان راه عبور از ظلمات و جهل را به ما نشان می‌دهند و پس از فروغشان نیز آثار ماندگارشان چراغ راه می‌شود، گفت: یکی از این ستارگان علامه فقید آیت‌الله مصباح یزدی است چهره ای که تصویر روشن از مراتب بندگی را به ما آموخت، هم نیکو گفت، هم نکو نگاشت و هم نکو زندگی کرد و هم نیکو همگان را برای گام نهادن در طریق سعادت و نیک بختی فرا خواند چرا که او مصباح هدایت بود.

وی با اشاره به اینکه وظیفه ما در درجه نخست شناخت عمیق و دقیق این چهره هاست، بدان امید که برای ما توشه‌ای باشد، گفت: شناخت چنین چهره‌هایی نیازمند جهد و کوشش بسیار است و لازمه آن لباس تقوا است.

منتظری با بیان‌اینکه علامه مصباح یزدی در همه علوم سرآمد بود و برای تشنه لبان علم و معرفت دریایی بیکران بود، افزود: معمولا چنین شخصیت‌هایی در زمان حیات خود به خوبی ناشناخته باقی می‌مانند و پس از اتمام سکونشان در این دار فانی لایه‌های نهان فرازهای ناگفته آن‌ها آشکار خواهد شد.

وی تصریح کرد: به گفته بزرگان، آیت‌الله مصباح یزدی در خیلی از حوزه‌های علمی و دینی از دیگران سبقت گرفته بود و این از آثار علمی به یادگار مانده از او کاملا مشهود است و ما اگر عطش داریم اگر شوق داریم می‌توانیم بقدر قابلیت خويش از این میراث مانا بهره مند شویم.

وی افزود: شاگرد پروری و کادرسازی از خصوصیات او بود که با تلاش بسیار شاگردان زيادی را پرورش و به جامعه تحویل داد، وی همچنین او پرچمدار بصیرت بود و توانست پرچم بصیرت را بر بام اندیشه همگان به اهتزاز در آورد.

منتظری بیان کرد: تفکر عمیق و ژرف اندیشی از خصوصیات دیگر او بود اندیشه او ریشه دار و مستحکم بود مانند برگ بهار که متصل به ریشه است و با هر نسیمی سقوط نمی‌کند قطعا اندیشه او تکیه گاه علم و ایمان برای سایرین بود و مستحکم ترین تکیه‌گاه دینداری است

وی تصریح کرد: علامه مصباح یزدی یک الگو، یک اسوه و یک مدل برای شایسته زندگی کردن بود، از عمر خويش به نکویی سود برد و بر سر دوراهی دین و دنیا، دست به گزینش احسن زد، نگاهش از مرزهای مادی دنیا عبور کرد و به آخرت معطوف شد، لذا جاودانه شد.